atxaga - euskal hiria (azalpen zehatza(goa))

askotan aipatu izan dugu, atrebentzia gehiegirekin akaso, Atxagaren Euskal Hiriaren aipua. Gaur aurkitu det horri buruzko azalpen zehatza (zehatza Atxagak bakarrik dakien eran, hau da, ez gehiegi), eta hemen jartzea bururatu zait. Kritikagarria izan daiteke duen faktore utopikoagatik-edo, baina gauza interesgarriak esaten ditu.

Kontuan hartuz blog hau (eta simil makabro bat botatzekotan egon naiz hemen) hilda dagoela guztiz, ba bueno, irakurri nahi badezue klik egin hemen.

http://www.atxaga.org/blog/17

BI TESTU

Euskadi Irratiko goizeko irratsaioan Pello Zubiriaren zutabe (minuskulaz) radiofoniko batekin esnatu nintzen atzo, eta aitortu behar dut identifikatua sentitu nintzela oso. Zerbaitekiko kritiko izateak talde zehatz batean kokatzen gaituen ohituraren kontra, Hasier Etxeberriaren beste artikulu batekin ere egin dut topo, hau ere gomenagarria. Hona hemen biak:

"Egun on, entzule.Ez dakit Euskadi Irratiaren entzuleen artean zenbat diren ETAkoak edo ETAn sartzea erabakita daukatenak edo ETAk segi egin behar duela uste dutenak edo ETA beharrezkoa dela ziur daudenak. Are gutxiago dakit une honetan entzuten ari direnen artean zenbat ote diren ETAkoak.

Zu hala baldin bazara –entzule – esan nahi dizut arrazoi duzula hemen herritar asko bere eskubide zibil eta politikoetan zapalduta daudela diozunean. Arrazoi duzu hemen poliziek atxilotuekin torturak eta tratu txarrak erabiltzen dituztela diozunean. Arrazoi duzu diozunean gaixotasun larriak dauzkaten preso politikoak txirtxilatu egiten dituztela, ETAko presoei eskubide oinarrizkoenak ere ukatzen zaizkiela, dispertsioagatik ETAko presoen senideek kupidarik gabeko tratu txarra jasaten dutela. Arrazoi duzu Euskal Herriari bere hitza libreki esatea ukatzen zaiola diozunean. Arrazoi duzu 18/98 sumarioa eta horren ondorengo auzia, bakar bat aipatzearren, lotsagarrikeriak izan direla diozunean. Arrazoi duzu Ezker Abertzalea pertsegituta dagoela eta Ezker Abertzalekoak ez diren beste herritarrek pertsegizio hori eteterik lortu ez dutela diozunean. Arrazoi osoa duzu zerbait egin beharra dagoela diozunean.

Guzti horretan arrazoi duzu. Eta hala ere, edo igoal hain juxtu horrexegatik, guzti horretan arrazoi duzulako, hau eskatzen dizut:

Zuk ez ezazu hil beste inor.

Pello Zubiria - Euskadi Irratia 2007/10/15

PENTSAMENDU ARRISKUTSU HAUEK

ETAk gure herriaren burujabetza eta autodeterminazioa nahi ditu. Nik eta gutako askok ere bai. ETAk uste du, gaur dauzkagun erreminta politikoekin ez dugula gure herria —terminoaren zabalera osoan— aurrera ateratzerik izango. Nik eta gutako asko ere bai. ETAk uste du, Espainia eta Frantziako gobernu eta estatuak ez direla benetan demokratikoak. Nik eta gutako askok ere bai. ETAk uste du… Nik eta gutako askok…

Ez da txantxa, aurreko lerro horiek egia borobilak dira. Badakit askok ez duzuela horrela pentsatzen, baina nik eta gutako beste askok bai eta bai. Erratuta egon naiteke, baina benetan egiten dut bat ETAk egiten dituen analisi politiko asko eta askorekin. Oso hurbil sentitzen ditut nire gurari politikoak haiek argitaratzen dituztenetatik. Primerako begi klinikoa daukala ETAk, herri honi egiten zaizkion jukutriak salatzeko.

Garzón edo beste norbait haserretuko da orain eta apologian nabilela ebatz dezake. Esku loturik eramatea agin dezakete. Entzutegi Nazionalera, seguru asko. Zenbat urte dira horiek? Gauez etorriko dira? Nora eramango naute preso? Gure seme-alabek ikusiko al naute gaizkile baten antzera matrikularik gabeko auto batean nola sartzen nauten? Abisatuko al diote nire familiari, ala galdezka ibili beharko dute non naukaten jakiteko? Eskubideak oro kenduko dizkidate? Jo egingo naute? Iraindu? Umiliatu? Torturatu? Bainera eta elektrodoak niri? Lehenago ere itxi ziguten Euskaldunon Egunkaria ETAk bezala pentsatzen omen genuela eta. Ez litzateke, beraz, lehenengo bider.

Gauzak horrela baldin badira, zer egin behar dut nire pentsamendu hauekin? Pentsatzen dudana pentsatzeari utzi? Zein terapia kontratatu behar da errealitatea beste era batera ulertzen hasteko? Non dute salgai hori? Zein da bide egokia? Pentsatzen dudana ez argitaratzea? Pentsatzen dudana ezkutatzea? Disimulatzea, agian? Nire lana ez al da, bada, zutabe honetan neure iritzia ematea?

Arraioa, ez dago panorama erraz-erraza ni eta gutako askok pentsatzen dugun bezala pentsatzen ibiltzeko. Minbizi edo kantzer bat baino arriskugarriagoak dira gure pentsamenduak. Agian soluzioa pentsamenduen alde guztiak aitortzean dago. Aurkia eta ifrentzua aitatzea, Leon eta Castillo. Ez dakit. Badaezpada, egin dezagun.ETAk borroka armatuan du itxaropena oraindik. Nik eta gutako askok ez. ETAk jendea hiltzen du. Nik eta gutako askok ez. ETAk bonbak jartzen ditu. Nik eta gutako askok ez. ETAK hau eta hura egiten du. Nik eta gutako askok, ez eta pentsatu ere…

Baina, zergatik bigarren parte hau gaurko zutabean? Ba al zegoen beharrik? Agian lehenengo parteagatik inork zigor ez nazan izango da, edo teknika periodistikoa erabiliz, politikoki zuzen gerta nadin. Ala biengatik.

Alde bateko eta bestekoen dena ala ezer ere ez honek itoko gaitu, azkenean, bi muturren artean bizi garenok.

Hasier Etxeberria. El Mundo. 071013

JJ

Udako oporren ostean duela aste bete post anonimo batek (berria ote? hala espero det!) Josu Jonen agurrari buruzko iritzia eskatzen zigun. Nik, besterik gabe, agur-eskutitza sartu det irakur dezazuen, testua hemen izanda errexagoa izan daiteke-eta gauza zehatzak komentatzea. Hortaz gain, komunikabideen 'punteria-falta' (nahigabe egingo balute bezala) azpimarratu nahi nuke, gertatzen dena deskribatu ordez gertatzea nahiko luketena esaten baitute, pertsona batzuen aldeko lobbyak balira bezala, eta bestela, ikus DEIAn Urkulluri buruz esandakoak, Imanol Murua Berriako analistak bere blogean aipatu bezala.


Etorkizunaren aldeko erronka
Josu Jon Imaz

Bizitzan zehar izan badira erabaki konplexu samarrak hartu beharreko uneak. Alegia, guk geuk onesten ditugun egitasmoei lehentasuna eman ala egitasmo horien garapena geure eskuartzeari atxiki. Nekez esan dezaket eztabaida hau nere baitan izan ez denik azken asteotan. Eta, hartu beharraren beharrez, erabakia hartu dut. Lau urtez Eusko Alderdi Jeltzaleko Euzkadi Buru Batzarraren lehendakari izan ondoren, ez naiz hurrengo hauteskundeetan hautagai izango. Hamahiru urtez EAJk eskatutako funtzioak konpromiso irmoz betetzen ahalegindu ondoren –Europako Legebiltzarrean diputatu, Eusko Jaurlaritzaren Industria, Merkataritza eta Turismo sailburu eta Euzkadi Buru Batzarraren lehendakari— berriro lanbide pribatuari ekingo diot.

Betidanik jo izan dut politika gizarte-zerbitzutzat. Gure gizarte hau eskuzabala izan da nerekin ume-umetatik, neretzat jarduera politikoa gizartearekiko eta hiritarrekiko konpromiso pertsonala besterik ez da izan eta, zenbait sakrifizioren truke izan arren, nere Herri honi zor diodan guztiaren ordainetan. Horregatik, beti defenditu izan dut politikagintza sartu-irteneko esparru bezala. Eta, behin zerbitzua amaituz gero, normala alde egitea da, jarduera politikoan iraunerazi gabe. Honela baino ezin dakioke-eta eutsi klase politikoaren eta gizarte zibilaren arteko loturari, gaur egun horren beharrezko dugun loturari hain zuzen ere.

Nere ahalbideen arabera Euskadik bakea lortu dezan saiatu naiz. Indarkeriarik, mehatxurik eta estortsiorik gabeko Euskadiren alde ahalegindu izan naiz, gizakiaren baloreak oinarri izango dituen euskal gizartea eraiki ahal izateko. Eta harro asko aitortu dezaket balore horiek erruz edoski ditudala, gaztetandik izan dudan EAJren militantziari esker.

Herri-nortasun ezberdinak ditugunok osatu dezakegun euskal gizartean sinesten dut; batzuon eta besteon artean burutu dezakegun Euskadi dut maite; irizpide anitzez eraiki beharreko etorkizuna dut amets. Elkarbizikidetzan oinarritutako hiritarren borondate demokratikoak erakarri dezakeen Euskadin sinesten dut, eta jarrera ezberdinen arteko hitzarmen handiek baino ezin dietela etorkizunaren erronkei taxuz erantzun uste dut. Beti ere gure seme-alabak gogoan izango dituen Herria, non euren burua osorik garatzeko behar bezainbateko aukerabideak aurkitu ahal izango dituzten. Gero eta mundu zabalago eta katramilatsuagoan aritu beharrez, baloreetan oinarritutako euskal nortasuna landuko duen Euskadiren alde dihardut, gurea maitatu nahiak ez gaitzan inoren kontra jardutera behartu. Eduardo Chillida eskultore ospetsuak bere emaitzei buruz esan ohi zuenez, euskal lurrean sustraituak baina munduan zehar zabaldutako adarrez eta hostoez.

Jose Antonio Agirre, Manuel Irujo, Juan Ajuriagerra, Jabier Landaburu eta beste hainbat jeltzaleren gizalegez eta politika-moldez zizelkatutako Alderdi barruan izan dudan erantzukizunak harrotzen nau. Zertaz harrotu dugu gure aurrekoen eskutik oinordetzan jaso dugun EAJ dela eta, ez baitu alferrik balio izan edozenbat milaka euskotarrek beraien konfiantza eman diezaiguten eta, honela, Euskadiren autogobernua, elkabizikidetza, ongizatea eta egonkortasuna erakarri. Baina ondare hau ez da gurea. Kudeatzea baino ez dagokigu. Eta EAJk hiritarrei zenbait unetan zabaldu izan dizkien arrazoibide anitzak, zatiketa-itxurak eta larritasun-puntuak euskal gizartea noraezean nahasi besterik ez dute egin eta guk nahi dugun herrigintza bideratzeko behar diren gehiengo sozialak gureganatzeko ahalmena eragotzi.

Gaur egun, EAJren baitan batasuna lortzeko ahaleginek gu guztiok behartzen gaituzte. Baita ni ere. Ezin dugu, inola ere, duela lau urteko lidergo-trantsizioak eragin zuen zatiketa berriro errepikatu, EAJk larrutik ordainduko luke-eta. Beti uste izan dut bizitza honetan ez dela sekula egon behar besteek zer egingo zain. Norberari dagokio jorratu beharreko urratsak jorratu beharra. Guzti honengatik, hautagai ez izateko hartu dudan erabaki honek barne-prozesua erraztu eta gure aukera politikoa elkartu eta indartu baino ez du nahi. Gainerako alderdi politikoei zor zaien begirunea gogoan izanik, benetan uste dut EAJri dagokiola gehienbat euskal politikaren zubigilearenak eta orekatzailearenak egitea, hain zuzen ere EAJ zatitzeak eta ahultzeak eragotziko lituzketen zubigintza eta oreka. Hartara, gure hautesle-kopuruaren araberako ordezkaritza baino ez dagokigun arren –eta epe laburreko jokabide motzak alde batera utziz--, benetan uste dut EAJren zatiketa-arriskuak nolabaiteko erradikalismoa eta ezegonkortasuna eragingo lituzkeela euskal politikagintzan.

Bada aipatzeke laga ezin dudan beste hausnarketa bat. Euskal abertzaletasun demokratikoaren jokabideak berebiziko zeregina bete du gure Herri honen eraikuntzan. Mundua bizkor asko ari da aldatzen eta, aurreko belaunaldiek sekulako ahaleginak egin zituzten bezala gure egitasmoa eraberritzeko eta eguneratzeko, gure belaunaldi honek ere beste horrenbeste egin beharko du. Nazio-estatua, burujabetza eta independentzia bezalako kontzeptuak aldatzen ari dira eta ez dute honez gero iraganean izan zuten esangura berbera. Mugak ahultzen eta desagertzen ari dira gure inguru-minguruan eta, gure jatorrizko arrazoibideak gaurkotzeko orduan, euskal abertzaletasun demokratikoaren aldetik aitzindari izaten asmatu behar dugu, bere nortasuna eta askatasun-sistema historikoa galzorian zituen Herri hau babesteko eta jagoteko sortu baitzen EAJ. Baina alderdi batek nekez ekin diezaioke ezinbesteko eraberritzeari, bere barruan etengabeko norgehiagoka diharduen bitartean. Hausnarketa zuhurrak batere zalantzarik gabeko lidergoak eskatzen ditu eta alderdi batuak eta sendoak.

Euskal gizartearengan zein Eusko Alderdi Jeltzalea osatzen dugun pertsona guztiengan dudan konfiantza azpimarratzen amaitu nahi dut. Konfiantza dut, bai, oraingo nahiz ondoko erronkei aurre egiteko dugun gaitasunean eta seguru nago nere erabaki hau harri-koskorra besterik ez dela izango abiatu beharreko bide luzean. Eskertu nahi dut, bihotz bihotzez alderdikideengandik nahiz herrikideen aldetik jaso izan dudan laguntza zintzoa. Eta, aldi berean, benetan, baita barrutik zein kanpotik kritika eginez nere erabakiak lantzen eta zorrozten lagundu didaten guztiak ere. Eusko Alderdi Jeltzalearen kohesioa indartu egingo da. Eta oneski uste dut euskal gizarte osoaren onerako izango dela. Baita gure ideiak eta egitasmoak gurekin partekatzen ez dituztenen onerako ere.

Josu Jon Imaz
Eusko Alderdi Jeltzaleko Euzkadi Buru Batzarraren lehendakaria

Foru hauteskundeak 2007

Lehenik eta behin, ilegalizazioak direla eta ez da errexa konparaketak egitea. Horretarako kandidatura ilegalizatuek izandako botuak kontatu ditut, botuen benetako aldea nundik norakoa den ikusteko. Alderaketak koalizioka egin ditut egiteko era bakarra delako.

GIPUZKOA

Nabarmena EAJren beherakada. Prozesuan izan duen jokaera negargarria baina batez ere Jon Hauregiren afera eta Irungo Ogasunaren kasuak ez diote batere lagundu. Esan beharra dago Imaz jaunaren estrategiaren barruan zegoela beherakada hau.

PPk ere hiru jetsi ditu. Komentariorik ez du behar. Eskerrak!

PSE-ren gorakada, dexentea. Ilegalizazioa tarteko eserleku "legal" asko lortu ditu ANVren kontura. Hala ere 2 eserleku igo da ANV kontuan hartuta ere. ANVren gorakada ikaragarria. Nere ustez hemen behintzat prozesuaren aldeko joera bat ikusten det (edo ikusi nahiko nuke).

Azkenik, EB-Aralarri buruz. Boto jeitsiera ia beste guztiek bezala baina eserlekuetan gorakada handia. Koalizioak herrilade honetan funtzionatuko zuela garbi zegoen, hortaz pronostikoek asmatu dute.

BIZKAIA

Eskubiaren beherakada. EAJ bere feudoan ere dexente galdu du eta deigarria da boto eskuindarrak PPra ez jutea, beraz, boto eskubitarrak EAJn geratu dira baina besteak ez. Berriz ere igoera garrantzitsua bai PSEk eta bai ANVk. Berriz ere prozesua, nik behintzat tarteko ikusten det. EB-Aralar, ezuste handirik gabe sinergia aprobetxatu dute eta bai igo, espero zena.

ARABA

Berriz ere berdin. PSE eta ANV-ren gorakada bai eserleku eta botoetan. Kontuan hartu behar da jende gutxiago bozkatu duela, are zailagoa. PPk bere indarra mantendu du, beraz ez du nahikoa beste guztiak kontra baditu (eta ezin ukatu horretarako lana egin duela PPk). Duela 4 urte ere ez zuen indar nahikorik baina PSEk lagundu zion. Orain ezetz dirudi baina jakin zazu. EAJren beherakada, beste herrialdeetan bezala dexentea.

NAFARROA

UPNk mantendu ditu bere eserlekuak eta botuetan igo da. PSN berdin. Garaile Nafarroa Bai 5 eserleku gehiagorekin. Igoera pronostikatua zegoen baina aipagarria da hala ere. ANV, CDN eta IUN jeisten. 3 erreferentzia daude egun Nafarroan eta hauek hortik kanpo daude. ANV jextea logikoa da Nafarroa Bai erreferente delako. Bertan egon beharko lukeela jakiteko ez zen hauteskundeetara itxaron behar.

OROKORRA

ProzesuaK kale egin zuen baina gizarteak beste aukera bat eman nahi ziola iruditzen zait. Prozesu batek bai PSE eta bai Ezker abertzale indartsuak behar ditu eta hau bete da. Beste alde batetik, prozesuaren mapan oztopo bat zen eta nire ustez dexente ongi gainditu da. Orain Ezker abertzaleak ez du presarik eta PSOE Martxoan du data jarria. Negoziatzeko presa ez da lagun ona eta orain hori ezker abertzaleak aprobetxatu behar du.

Prozesua ez da sekula eten eta hauteskunde hauek ez dira oztopo izan eta bultzada bat eman dezakeela ere esan daiteke. Inoiz baino garbiago geratu da, prozesua inoiz baino beharrezkoagoa dela eta berak aldaketa asko ekartzen jarraitu dezakeela.

Hauteskunde “legalei” (ez dakit zenbat komilla jarri) buruz, konstatazio bat besterik ez. Ilegalizazioek alderdi nagusiei egiten die mesede gehien. Lehen garbi EAJ zen baino orain ez. Nafarraren kasua berezia da, han Nafarra Bairen fenomenoa dago eta. Ilsuio bat sortu du eta hori ezin da ukatu. Egunen batean Nafar abertzale guztiak bilduko direla pentsatu nahi dut.

Nik uste hausnarketa nahiko sakona egin detela. Orain zuen txanda!!

Herrien Europa?

Maiatzaren 5a, Europar Parlamentura bisita. Sartu eta berehala
hasten dira stand-ak gure begien aurrean azaltzen. Kolore guztietako
globo, panfleto, arkatz, pin... banatzen.
Halako batean Giza Eskubideen liburuxka miniaturan oparitzen ari
dira hizkuntza ezberdinetan. Bat hartu eta kasualitatez zer topatuko
eta 12. eskubidea: Freedom of assenbly and of association: 1.
Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and to
freedom of association at all levels ...
Hemen hasten dira lehenengo barre algarak.

Gure bisitak aurrera darrai. Halako batean taula erraldoi bat topatu
dugu paretean itsatsirik. Zer ote den jakin nahiaz gerturatu eta
hizkuntza ezberdinekin osatutako taula bat dela ohartu gara. Bertan
hitz ezberdinak daude eta guztion artean zutabeak betez, bakoitzak
bere hizkuntzan, Europar Batasuna irudikatzen dugu. Bertan, gure
hizkuntza ez zegoelaz jabeturik, Herrien Europari gure aportazio
txikia egin nahi izan diogu. Txuriz zegoen papera gure hitzez bete
dugu.



Eguna pasatu eta etxera bidean goazela, berriz ere leku beretik pasa
eta gure harridurarako batenbatek guk idatzitakoaren gainetik paper
zuria jarri du, guk egindakoa estali nahiean.(ikus azpiko irudia) Gure
hizkuntzak egunero jasaten duen zapalkuntzaren erakusle garbia.
Horrenbesteko min ematen al du euskarak?



Guzti honen ondoren etxera nahiko atsekabeturik itzuli gara,
pentsatuz inori kalte egiten ez zion gauza bat egin arren ere,
zapalduak garela. Pentsatuz Herrien Europa delako hori gezur hutsa
dela eta askori ahoa erraz betetzen zaiela hitz politez, baina, gero
benetako errealitatea zeharo ezberdina dela.

Zergatik gertatzen dira horrelakoak? Zer egin dugu horren
gorrotatuak izateko?...

Hona hemen hainbat galdera, kalakakideentzat zuzendurik. Zuen
erantzunen zain besarkada bat Belgika aldetik

Orexako festak 2007

Kartela egin duenak ere zer edo zer badaki. Nik hurrengo urteko festetan ere horrela ikusi nahiko nuke udaletxea. Hori da nik hauteskunde hauei eskatzen dietena. Ez da hainbeste.

Diasporarentzat

Berri txarrak ditut bozkatzeko ilusioa duzuen diasporarentzat. Lehenik eta behin, korreoz bozkatzeko han egon behar da bai apuntatzeko eta baita papeletak jasotzeko ere. Apuntatu apirilaren 3tik aurrera egin daiteke baino papeletak ez dituzte apirilak 30a baino lehen bidaltzen.

Kontsulatuaren bidea ere aztertu det baina beste arazo bat sortu da. Hasteko bertara joan beharra dago CERA deritzon lista batean apuntatzera. Lista honen arabera atzerrian bizi den espainol bat zara eta bozkatzeko eskubidea duzu kanpotik. Honek bi arazo ditu; lista honetan onartua izateak denbora behar du eta inun ez dute argibiderik ematen denbora luzea den edo ez. Denbora arazo izango ez balitz ere, kanpoan bizi bazar nik uste arazoak egon daitezkeela adibidez protekzio ofizialeko etxe bat eskatzean, ze kasu hauetan enpadronatutako urte batzuk exigitzen dizkizute eta txorrada honek urte horiek eten ditzake.

Beraz, ikusle modura ikusi beharko ditugu hauteskunde hauen ze niri behintzat ezinezkoa zait maiatzak 27an etxeratzea bozkatzeko.